Zonder jou
Tis zo vreemd maar op de duur zal het wel wennen,
dat het leeg is waar jij zoveel jaren was.
De geluiden van de stilte leer je kennen,
en hoeveel geluid dat is merk ik nu pas
Zoveel dingen had ik willen zeggen,
zoveel dingen liet ik ongedaan.
Tis te laat om nu nog uit te leggen,
waarom jij niet weg had moeten gaan.
Refrein:
Zonder jou, is het thuis zo stil, mijn bed zo kil.......zonder jou.
Zonder jou, een verloren man, die niet slapen kan.......zonder jou.
Tis zo vreemd maar soms kan ik jou stem nog horen,
met mijn ogen dicht zie ik je soms nog staan.
Als een dwaas hou ik van jou als nooit tevoren,
en ik vraag me af....hoe moet dat verder gaan?
In dit huis waren we zolang samen,
was het daarom dat je ging misschien?
Ik schrijf je naam op de beslagen ramen,
en ik weet.......ik zal je nooit meer zien.
Refrein :
Zonder jou, is het thuis zo stil, mijn bed zo kil.......zonder jou.
Zonder jou, een verloren man, die niet slapen kan.......zonder jou.......zonder jou.
