Gure Mundua
Gaua da kotxean sartzen naiz, euri malkoak
parabrisan eta ilargiak ez dit esaten ez non,
norekin ikusten zaituen gau hontan. Gidatu, gidatu
beti aurrera; ahaztea deritzon lekura, zu esistitzen
ez zaren lur zati hortara. Ze ahaztu nahi nituzke;
zure usaina, telefono zenbakiak eta besoko tatuaia.
Erretrobisoretik pasatzen den mundu zatien
batuketa da orain zugandik urruntzen nauena.
Euriak gogor dirau eta begiak busti dizkit, zapatak,
gogoa ere. Eta ahaztu nahi nituzke...
