Doca Amiga
Doça amiga no-n pòsc mais :
Mout me peza car vos lais
E redòl men e esmais
E ten m'o a gran pantais
Car no-us abras e no-us bais
E departen nòstr'amor.
D'aitan sapchatz mon talan
Qu'anc femna non amei tan
E no-us en aus far semblan
Ni tròb per qui vos o man,
Vau m'en : a Dèu vos coman
Al espirital senhor.
Non pòsc mudar que no-m planha
Car se part nòstra companha,
Eu m'en vau en terra estranha
Mai am frejura e montanha
Nos fas figa ni castanha
En ribiera ni calor.
Lai s'en vai mon còrs marritz
E sai reman l'esperitz
E ai tan los cils fronsitz
Que m'en dòlon las razitz,
Mal o fai qui-ns a partitz
E no-n pòsc aver baudor.
Sans e sals fora eu gueritz
Quan serai acondormitz,
Si fos de leis tant aizitz
Qu'en semblan d'una perdritz
Li baisses sos olhs voltitz
E la fresqueta color.
Dous estars lai m'es ardura
E bòns conortz desmezura
E saziontatz fraitura
E jorns clars nuech escura
Per mon jovent car pejura
Ai marriment e dolor.
