Blåtona dal og fjell
Blåtona dal og fjell, stjerna som lengta,
ho vart tent austafør, lyset som venta.
Stjerna frå Betlehem,
leda ikkji bort, men heim,
ungin og hyrdo dei førde de gjenne.
Stjerna ho stråla no, no stråla stjerna.
Natt over heilagland, natt over fjellet,
borte ved vesterland, sløkkast eit bilde.
Hyrdo som søv so gøtt,
ungin som slumra søtt,
vekkast tå røysto som kling so raust,
opplyst tå stjerna som leda mot aust.
Flokken som vandra frå heimen mot hagin,
stjerna frå Betlehem, leda mot varmin.
Fram, gjennom jordiske hinder på vegen,
finn kvile i vissa om lyset og gleda.
Stjerna ho stråla no, no stråla stjerna.
Autor(es): Ivar Wilden, Johannes Petzold
