Burung Pungguk
Oh burung pungguk malang nasibmu
Rupamu buruk tak siapa yang mahu
Bila malam telah tiba
Di langit bulan bercahaya
Kau berbunyi berhiba hiba
Merindukan bulan purnama
Sungguh suaramu menawan hati
Kedengaran di pohon kayu
Bagaikan bintang dikasihi
Tetapi wahai pungguk
Kau tak diacuhkan
Walaupun kau merajuk meratapi diri
Bulan hanya bagai mengatakan
Oh oh oh kasihan
Ha malangnya nasibmu
Wahai burung pungguk
Tidak seperti burung nuri
Di dalam sangkar
Dikasihi lelaki dan perempuan
Untuk menghibur hati yang rawan
Dikasihi lelaki dan perempuan
Untuk menghibur hati yang rawan
Oh burung pungguk malang nasibmu
Rupamu buruk tak ada yang mahu
