Dwudziesty wiek
Najbliższej jest krew
Gdy czujesz jej rytm
Najdalej to chleb
Ten, który ma być
Najczęściej to bieg
Po zaszczyty bez sensu i tchu
Najrzadziej to przejść
Na zwyczajną i najprostszą z dróg
Wspaniale jest być człowiekiem
I już.
Niedobrze nie mówić
Że więcej byś mógł
Prawdziwie to chcieć być kochanym
Do końca swych dni
Żarliwie to gdy jesteś blisko - daleko tak
Blisko - daleko tak
Blisko tak
Sam czujesz jak
Podstępnie to stawiać pomniki za dnia
A głupio je burzyć bo zmienił się czas
Cudownie to chcieć być kochanym
