Folk In Mijn Bloed
Een vroege maandagochtend t'is een verschrikkelijk cliché,
weer te veel gedronken en het zit even niet mee.
Ik zou de blues wel willen zingen, die melancholiek die doet me goed.
'K zou de blues wel willen zingen maar ik heb de folk in m'n bloed.
Ik ben van nature optimistisch, nee klagen zit er niet in.
Ook al krijg ik lastige klussen, ik doe ze nooit met tegenzin.
Tot ergernis van m'n omgeving, zij worden echt knettergek.
Ik ben niet chagrijnig te krijgen, ook al ga ik hard op m'n bek.
'K zou de blues wel willen zingen maar ik heb de folk in m'n bloed.
Ik heb m'n baan verloren maar daar zit ik echt niet mee.
Door kortsluiting in huis zit ik nu zonder tv.
Dat geeft me tijd voor andere dingen, met vrienden naar café
Als de deurwaarder zich meld, verstop ik mij op de plee.
'K zou de blues wel willen zingen maar ik heb de folk in m'n bloed.
En nu al die jaren later, zing ik liedjes voor de kost.
geen burgerlijk gedoe, daarom blijf ik mooi verlost.
ik voel me ... in de stad, en ik open elke deur.
ik voel de warmte van de mensen en ikheb een goed humeur.
Ik zou de blues wel willen zingen, ik zou de blues wel willen zingen, ik zou de blues wel willen zingen, maar ik heb de folk in m'n bloed
