Gebroken
Gebroken:
Alles waar ik ooit voor vreesde
Al die angstige gedachten
En mijn slapeloze nachten
Worden nu tot werkelijkheid
Oorlog midden in de lente
Alle knoppen slaan op springen
En je hoort de vogels zingen
Daar hoort geen marcheren
En mijn grootste angst word nu een feit
Ik zal verliezen wat ik heb
In deze tijd
De zomer komt nabij
Maar hiervan binnen
Voel ik mij zo koud en eenzaam
Ooit zij je tegen mij
Ik laat je nooit alleen staan
Maar je moest je woord verbreken
Ik heb je nagekeken
Niemand die je angsten kent
Als je achterblijver bent
Als je kerel moet gaan vechten
En dat moet voor onze rechten
Nou wat doe je dan
Je probeert wanneer te blijven
En je zegt ik zal je schrijven
Maak er maar het beste van
Maar wat je echt wil zeggen
Blijft onuitgesproken
En 1000 angsten
Blijven diep van binnen spoken
Heb ik wel vaak genoeg gezegd
Hoeveel ik van hem hou
(hoeveel ik van hem hou)
Jij, denk jij daar ook aan mij
Als dat zo is dan in mijn eenzaamheid te dragen
Maar lieve schat, ik tel de dagen
Wie weet als het straks weer mei is
En dit allemaal voorbij is
En je terug bent uit de hel
Dat ik dat mijn angst vertel
