Hoken in het bos
'T durpken uut mien jeugd dat wier umgeven
Deur landeri-jen en deur hei en bos
Wat he'k genoten van 't goeie land'lijke leven
Ondeugde'uut hoal'n, wi-j zwierven d'r op los
De bossen die zölt eeuwig blieven zingen
De wind die is de komponist
As plattelander snap i-j dat soort dingen
In de grote stad, heb ik dat gemist
Studeren en carriere maken in de grote stad
Late feesten, mooie meiden dat lek mien wel wat
Lange uren maken, 'k raken stevig an de drank
Slapen dee'ik in't plantsoen op een houten bank
'T duren moar één jaartjen en toen was ik d'r an
Ik mos as de bliksem op de achterhoek op an
Høken, høken, høken in 't bos, Høken, høken op 't gruune mos
onder dank're denne bomen of in 't struukgewas
an elke tak een bleadjen an elke stam een bast
De komponisten van klassieke stu-hukken
Die wisten toen ook al hoe høken mos
Als het dus een keertjen niet zo goed wou lukken
Vonden ze inspiratie in het bos
Høken met en høken zonder bier
Hebt we in elk geval plezier
Of wie heftig Høøkt, of wie doet klassiek
Høken op alle soorten van muziek
Mien knapzak die was gevuld goed gevuld al vuur een lange tied
Moar amper in het grote bos was ik de weg al kwiet
Toen zag ik 7 dwergen was aan het ende de eeuw
Daar achter liep sneeuwwitje met de boezem wit als sneeuw
Een kar met 9 jagers en 10 nimfen rond het vuur
Roodkapje die kwam zonder wolf in't middernachtelijk uur
Høken, høken, høken in 't bos, Høken, høken op 't gruune mos
Onder hoge beukenbomen naast een diepe plas
Eikels liggen overal in elke hand een glas
Høken, høken, høken in 't bos, Høken, høken op 't gruune mos
onder dank're denne bomen of in 't struukgewas
Daar zit een greppel in het gras
Toch is die hoge beukenboom zo raar, leeg is mijn glâââs
Vrouwen weten het ook wel, een gaatje dat goed past
