Ik heb hem zo lief
Wat lig je hier stil
en zo bleek op dit laken
ik mis in je handen de kracht van weleer
je ademt heel rustig maar zo onregelmatig
de grapjas in jou die herken ik niet meer
waar je ook kwam plezier zat aan tafel
je had iedereen altijd vlug op je hand
maar toen ik je vroeg: zeg rijd eens wat trager
ik wou je toen smeken: gebruik je verstand
Refrein:
ik wil je niet kwijt
ik knijp in je handen
o god laat hem leven ik heb hem zo lief
hij heeft van die kuren en zotte gebreken
u kent hem ik bid u
ik heb hem zo lieeeeef
nog nooit zag ik jou zo breekbaar en tenger
gevoed door die buisjes , heb je geen kou?
mocht ik het kunnen ik bracht je tot leven
m'n adem, m'n hartslag
ik gaf ze aan jou
en buiten op straat gaat het leven maar verder
een film waar uit jij zo brutaal bent gestapt
ik sluimer, ik droom en ik zie jou opeens
als een bloem die gebroken is
binnen de knoop
ik wil je niet kwijt
ik knijp in je handen
oh god laat hem leven ik heb hem zo lief
hij heeft van die kuren en zotte gebreken
u kent hem ik bid u
ik wil je niet kwijt
ik knijp in je handen
oh god laat hem leven ik heb hem zo lief
hij heeft van die kuren en zotte gebreken
u kent het ik bid u
ik heb hem zo lieeeeef
ik wil je niet kwijt
ik knijp in je handen
o god laat hem leven ik heb hem zo lief
hij geeft van die kuren en zotte gebreken
u kent hem ik bid u
ik wil je niet kwijt
ik knijp in je handen
o god laat hem leven ik heb hem zo lief
hij heeft van die kuren en zotte gebreken
u kent hem ik bid u
ik heb hem zo lieeeeef
