Jej uśmiech
Uśmiech jej coś w sobie ma
Chociaż nieuchwytny tak
Lecz on właśnie urzekł mnie
Chociaż ją z widzenia znam
I jej twarz w pamięci mam
To tak mało o niej wiem
A ona a ona nie mówi nic
Jej uśmiech ten uśmiech
Czy ze mnie drwi
Uśmiech w którym trwa od lat
Fascynuje cały świat
Bo cóż kryje uśmiech ten
Smutek nudę może fałsz
Żal do minionego dnia
Któż odpowiedź na to da
A ona a ona nie mówi nic
Jej uśmiech ten uśmiech
Czy ze mnie drwi
Dużo starsza jest to fakt
O niecałe pięćset lat
Lecz cóż dla mnie znaczy to
W Luwrze wisieć trudno tak
Może więc doczekam dnia
Że wyjść zechce ze swych ram
A ona a ona nie mówi nic
Jej uśmiech ten uśmiech
Czy ze mnie drwi
A ona a ona nie mówi nic
Jej uśmiech ten uśmiech
Czy ze mnie drwi
A ona a ona nie mówi nic
Jej uśmiech ten uśmiech
Czy ze mnie drwi
A ona a ona nie mówi nic
Jej uśmiech ten uśmiech
Czy ze mnie drwi
Autor(es): KRZYSZTOF WOJCIECH DZIKOWSKI, SEWERYN KRAJEWSKI
