Jestem nietutejszy
Nie pytaj mnie o drogę
Ja jestem nietutejszy.
Sam dziś do siebie
Dojść nie mogę
Tej okolicy nie znam jeszcze.
Nie pytaj o godzinę
Ja jestem nietutejszy.
Mój czas na zawsze się zatrzymał
W nienapisanym nigdy wierszu.
Świat za oknami,
Chmury, ludzie.
Z dalekich stron przybyłem tu
Z Archipelagu Złudzeń.
Wiatr za oknami
W głos się śmieje.
Wiatr od Przylądka Pustych Słów,
Płonnych Nadziei.
Nie pytaj mnie, co potem
Ja jestem nietutejszy.
Mych oczekiwań kruchy okręt
Zatonął w żółtych strugach deszczu.
Nie pytaj mnie, co robię
Za głuchą ścianą zmierzchu.
Dziwię się ludziom
Drzewom, sobie
Z dniem każdym bardziej nietutejszy.
Świat za oknami,
Chmury, ludzie.
Z dalekich stron przybyłem tu
Z Archipelagu Złudzeń.
Wiatr za oknami
W głos się śmieje.
Wiatr od Przylądka Pustych Słów
Płonnych Nadziei.
