Koffie met een glimlach
De bloemen zijn vers.
De tafels zijn schoon.
De kleedjes in fris rood en wit.
Een knik naar een trucker.
Een blik naar de man.
Die alleen, in een hoekje zit.
De biker die buiten.
Zijn motor parkeert,
Krijgt van haar al een vriendelijke lach.
Ze gunt zich zelfs, geen tijd.
Om moe te zijn, aan het eind van de dag.
(Samen met een vrouwen stem)
En ze gaat van tafel, naar tafel.
Schenkt je koffie, met een glimlach erbij.
Laat jou dan alleen, met je dromen.
Straks gaat ze naar huis toe, met mij.
Ze schrijft op het bord.
Voor morgen nog twee vijftig.
Voor koffie met koek.
Dan pakt ze haar jas.
Haar over de kraag.
En sta op van stoel in de hoek.
(Samen met een vrouwen stem)
En ze gaat van tafel, naar tafel.
Schenkt je koffie, met een glimlach erbij.
Laat jou dan alleen, met je dromen.
Straks gaat ze naar huis toe, met mij.
(Samen met een vrouwen stem)
Ja ze gaat, van tafel naar tafel.
Schenkt je koffie, met een glimlach erbij.
Laat jou dan alleen, met je dromen.
Straks gaat ze naar huis toe, met mij.
Laat jou dan alleen, met je dromen.
Straks gaat ze naar huis toe, met mij.
