Kon ik nog maar even bij je zijn
Kon ik nog maar even bij je zijn
Jij was eens mijn vriend en vader.
Het enige wat telde.
Maar de dood kwam dreigend nader,
die zijn vonnis velde.
Kon ik nog maar even bij je zijn.
Niet alleen in fantasie.
Sluimerend 's nachts,
is 't onverwachts
of ik je voor me zie.
Kon ik nog maar even bij je zijn,
even praten met elkaar.
Diep in de rouw,
steeds dromen van jou
maak ik jou droom niet waar.
Drie jaar lang
in rouw gezwegen.
Drie jaar lang
van treuren.
Drie jaar lang
gehoopt, gebeden,
wat niet kon gebeuren.
Al dat verdriet
mindert maar niet.
Alles lijkt ver en vreemd.
Kon ik nog maar even bij je zijn.
Vader, 'k voel me zo ontheemd.
Nergens is licht,
nee, nergens is zicht.
Niets wat naar vreugde zweemt.
Gaat die pijn om jou dood
dan nooit voorbij?
Kom nog éénmaal terug
en leer aan mij
Hoe je afscheid neemt.
Hoe je afscheid neemt.
