Wervelwind
Ik kwam terecht in een wervelwind, door al het stof zag ik niets
Tot op die dag was ik zondagskind, dat vredig in je schoot sliep
Jij die denkt boven pijn te staan, leer maar vlug hoe je me best dient
Wij zij aan zij, das per ongeluk
Jij bent op zoek naar je goud
De zieke hier die je kleedt en voedt, heeft geen honger of kou
En ze vraagt ook je gezelschap niet
Niet in de hitte, de hitte van de spots
En als ik al op een voetstuk sta, heb jij me daar niet gezet
Jouw wetten zijn hier niet van tel, ik kniel niet neer voor je bed
Ik ben zelf het voetstuk voor, dit vreemde lijf dat ik bewoon
Jij die denkt boven pijn te staan, leer maar snel wat mij behaagt
De kruimels die me ooit je weg lieten zien
Zijn de kruimels die ik nu achterlaat
Jouw pijn is hier niet van tel
Ze is slechts de schaduw, de schaduw van de mijne
Ik wou dat ik niet zo hunkerde, naar dat lijf van jou
Ik wou dat ik niet zo kwetsbaar was
Ik die jou niet eens wou
Je zei wel dat je van me wegging, maar ik voel je adem en diep
Kleed je niet als een bedelaar, want zo arm ben je niet
Je liefde voor mij is flink bekoeld
Sinds je weet dat ik jouw wil verliet
Het is jouw beurt men lief
De rollen zijn nu omgekeerd
