Yazık Ettik
Dünyadan habersiz bu kalp atışlarım
Sabrımı taşırdı gözü yaşlı aldanışlarım
Bundan evvel bitti kahır, ağır geldi yaşantı
Kendimden özür dilerim bitmedi savaşlarım
Etti canıma tak, kalmadı be mecalim
Susmak ağır geldi can sıkıcı bu halim
Dünyanın bu hali o kadar zor ve tarifsiz
Anladım ki insanlık cahil zalimmiş
Buralarda değersizsin cüzdanında yoksa yeşil
Ama kabristandan sonra senle gelmez bedenin
Dünya büyük bir sahra, ben bahtsız bedevi
Cihan sana kalmayacak elbet gelecek ecelin
Yazık ettik bu cihanın masum kalanlarına
Yazık etti insanoğlu güzel olan ne varsa
Ey insanoğlu değilsin ki payıdar
Korkarak yaşıyorsun sonun gelir manidar
Yazık ettik, kendimize
Hayallerim yok oldu birden bire
Yazık ettik, kendimize
Sustuklarımıza yazık oldu
Dünyaya kırgınım, anlattım sürekli
Yaşadığım kahır, bitmeyen bir süreçti
Benimde canım var bu ağır yük bitmez mi?
Taşıdığım bu yük sandığımdan külfetli
İstemezse işitmez bu insanoğlu
Dilimden dökülenler bir yetimin umudu
Belki burjuvazi azad eder güruhu
İçimdeki bu nefret, gözlerimden okundu
Yazdığım satırlara şahit oldu bu şehir
Yüreğim arada kalmış sanki maveraünnehir
İçimdeki fırtınalar maveradan derin
Yaşadığım elim sergüzeştin yok nihayeti
Ve sahiden arşa çıktı yazdığım ifadeler
Görmek istediğim değil gördüğüm bu sahiden
Vaciben anlatırım gündüz gündüz geceyi kasteder
Arşa çıktı en sonunda gördüğüm mutlak keder
Yazık ettik, kendimize
Hayallerim yok oldu birden bire
Yazık ettik, kendimize
Sustuklarımıza yazık oldu
