De Duivel
De Duivel
De duivel kwam in Volkel aan vlak voor het nachtelijk uur
Zwevend hoog boven de weg op een tapijt van vuur
Hij kwam via de Schoolstraat zo op het schakelplein
Waar hij helse klanken hoorde en riep: hier moeten we zijn
Hij stapte van zijn voertuig af en liep het dorpshuis binnen
Waar de fanfare op het punt stond de repetitie te beginnen
Iedereen zat verstijfd en hield de ogen afgewend
En de duivel liep naar het plateautje van de dirigent
Hij klom op de verhoging
De onschuld werd verdreven
En met vuur in zijn stem
Liet hij de aarde beven:
Onderdanen opgelet, voorkom een helse brand
Ik heb alleen twee linker dus ik zoek een rechterhand
Hij bevindt zich onder jullie, vind hem, zorg dat ik hem zie
Ik zoek de schrik van de harmonie.
Iedereen hield de adem in en ze bleven stokstijf staan
Maar na een tijdje wezen ze één voor één, allemaal Roberto aan
"Roberto, ik daag je uit zei de duivel, maar zelf heb ik geen zin
en daarom zet ik nu, mijn twee linkerhanden in'
(vet gitaarspel van Paul en Erik)
De handlangers waren klaar en Roberto keek strak de duivel aan
Waarmee hij hem gebood maar beter aan de kant te gaan
Hij zei: Duivel, mij maak je niet gek
En stak die fluit in zijn lange nek
Kijk maar, ga gerust je gang
Nee, Robert bleek zelfs voor de Duvel nie bang
De Duivel was tevreden en hij bood Roberto aan
Om als rechterhand van hem het leven door te gaan
Maar Robert vond dat de Duivel zelfs zijn linkerhanden niet verdiende
Twee prima muzikanten, maar met verkeerde vrienden
Als een zielig hoopje, bang en laf
Ja, zo droop de Duivel af
Gitaar en sax zouden samen gaan
En zo is deze band ontstaan.
