Drenkeling
Het word langzaam licht.
Met jou handen op mijn gezicht.
Het scheelde niet veel.
Of ik was in mijn tranen verdronken.
Ik was zo alleen.
Onderweg maar altijd nergens heen.
Jij zag het op tijd.
Want ik was naar de bodem gegaan.
Hmm...
Ik was een drenkeling.
Op zoek naar een hart.
De storm was te heftig en de golven te zwart.
Ik was onderkoeld
Maar toen vond ik jou.
En jij zei wat ik horen wou.
Ik was haast vergaan.
In een zee waar ik niet kon staan.
Maar jij wreef me warm.
En het bloed in mijn lijf ging weer stromen.
Hmm..
Ik was een drenkeling.
Op zoek naar een hart.
De storm was te heftig en de golven te zwart.
Ik was onderkoeld
Maar toen vond ik jou.
En jij zei wat ik horen wou.
Ik was een drenkeling.
Op zoek naar een hart.
De storm was te heftig en de golven te zwart.
Ik was onderkoeld
Maar toen vond ik jou.
En jij zei wat ik horen wou.
Ik was een drenkeling.
Op zoek naar een hart.
De storm was te heftig en de golven te zwart.
Ik was onderkoeld
Maar toen vond ik jou.
En jij zei wat ik horen wou.
