Een Verhaal
Het is half zeven, zondagavond
En de sneeuw wordt bruin en slijk gelijk
Het komt haar voor dat heel Delft davert
Als ze naar de beiaard kijkt
Want hier vanavond zal het gebeuren
Dit wordt het zalige begin
Dit wordt toch wel 't absolute einde
In de eigenlijke zin
Het duurt wat langer dan ze gedacht had
Van 't station tot aan 't studentenhuis
Ze kijkt omhoog langs de oude gevel
Het raam is donker, hij is niet thuis
In 't sousterrain wacht ze bij de katten
Ze streelt hun vacht als was 't zijn haar
Zo loopt het stilletjes naar half negen
't Wordt haar tijd, dus gaat ze maar
De T.E.E. gaat om vijf voor negen
Ze moet hollen haalt nog net de bus
Op het perron komt ze hem toch nog tegen
Vijf uur reizen voor een kus
