Draden
Draden - Boudewijn de Groot
nooit meer slapen
er gaat teveel om in je hoofd
nooit meer rust
gezichten door elkaar
in verwarring en in angst
nooit meer alleen zijn
altijd die beelden hoe het was
in de jungle
in de dorpen, op het land
in de steden, en aan de rand
van de afgrond
nooit meer stilte
er komt geen einde aan de pijn
nooit meer geloof
er is niemand die het voelt
de verspilling en de spijt
nooit meer dezelfde
want je bleef steken in de tijd
in de jungle
in de dorpen, op het land
in de steden, en aan de rand
van de afgrond
nergens is het veilig meer
behalve in het huis
nog steeds een vijand
en hij volgt het spoor
je wilt maar 1 ding doen
loopt door alle kamers
verbreek elke verbinding
snij alle draden door
nooit meer slapen
de oorlog is voorbij, en toch
nooit meer rust
de afstand was te groot
en je hebt het geprobeerd
nooit meer alleen zijn
je hebt toen je wereld gecreeerd
in de jungle
in de dorpen, op het land
in de steden, en aan de rand
van de afgrond
