Het jagen voorbij

Boudewijn De Groot

Ik jaag niet meer op jou.
Ik jaag niet meer op jou.
Er woedt niets meer in mij
aan het einde van de zomer,
het jagen voorbij.

Toen ik ophield jou te volgen
en jouw sporen niet meer zocht
bij dag en bij nacht,
toen ik ophield jou te jagen
jou te willen hebben
zoals ik me had gedacht
zoals ik altijd heb gejaagd,
nooit gewogen, wel gewaagd,
toen pas hield jij op voor mij te vluchten.
Jij alleen, ik eenzaam -
bij het vallen van de nacht -
aan het einde van de jacht.

Ik jaag niet meer op jou.
Ik jaag niet meer op jou.
Er woedt niets meer in mij
aan het einde van de zomer,
het jagen voorbij.

Nu ben jij wie je werkelijk bent,
je geeft me meer dan ik kon dromen,
je geeft aan mij
alleen wanneer jij vindt
dat het zover is gekomen
en uitrust aan de oever van het meer.

Ik jaag niet meer op jou.
Ik jaag niet meer op jou.
Er woedt niets meer in mij
aan het einde van de zomer.
Jij alleen, ik eenzaam
bij het vallen van de nacht
aan het einde van de jacht.