Hormonen
Herman Finkers Hormonen
Hormonen, hormonen, die vragen om een zoen,
Hormonen, hormonen, je moet het van ze doen.
Hormonen, hormonen, ik ben nu al moe,
Maar van die hormonen moet ik eerst naar bedje toe.
Ik zat als jong student, onwetend en bedeesd,
Tussen mensen met ervaring op een studentenfeest.
Ik keek daar leergierig naar een Don Juan,
Ik denk als ik hem na doe, dan komt het er wel van.
Juan liep naar een meisje, vroeg of ze dansen wou,
Ik deed precies hetzelfde, bij een andere vrouw.
Ik zei neem mij niet kwalijk, maar heb jij ook zin?
Weet je, zei ze heel beslist, daar ben ik wel voor in.
Eenmaal op de dansvloer keek ik weer naar 't andere stel,
Ze waren aan het zoenen, ik denk wat gaat dat snel.
Maarja precies hetzelfde, dat moest dus ook bij ons,
Het zweet dat brak mij uit, maar ik kreeg goddank respons.
Zij vrijden en wij vrijden, de avond vloog voorbij,
Wat later op het urinoir, stond ik zij aan zij.
Met die Don Juan, ik zei "m wat ik had aanschouwd,
Hij zei we hadden wat te vieren, we zijn net een jaar getrouwd.
Ik moest er wel van blozen, maar dacht wat maakt het uit,
Vanavond was mijn avond, ik viel niet op mijn snuit.
Dus zei ik tot mijn meisje, wat je deed was magnifiek,
Zij zei, fijn schat dat is dan vijftig piek.
Hormonen, hormonen, die vragen om een zoen,
Hormonen, hormonen, je moet het van ze doen.
