Ik doe het voor de schoonheid
Ik doe het voor de schoonheid, want zij is koningin
Ik dien haar alle dagen, maar ik ben haar te min
Ik smacht naar een beloning, voor zoveel trouw en vlijt
Of op zen minst een teken, van hare majesteit
Ooit gaf ik, als een heilige, de kleren van men lijf
Dat kon haar niet bewegen, ze hield de lippen stijf
Ik dacht: dan doe ik het wel anders, vanaf nu is het wit of zwart
Ik laat niet meer met me sollen, e speel het spel keihard
Ik dwaalde door de straten, en viel voor elke vrouw
Ik kende geen genade, en toonde geen berouw
Ik liet zoveel verkommeren, men meesterwerk onvoltooid
Men vrienden en familie, voor haar had ik gemoord
Maar nee, niets kon er baten
Ze zweeg in elke taal
Haar ster onbereikbaar
En dit in mijn verhaal
Ik doe het voor de schoonheid, want zij is koningin
Ik dien haar alle dagen, maar ik ben haar te min
