Ik laat je vrij
De zoete warmte van je huid
is 't eerste dat ik 's morgens ruik.
Je geurt naar hooiland waar de zon
een zomerdag lang boven stond.
Ik sla mijn ogen op en kijk
hoe je naar de gordijnen reikt.
Je haar weeft in het ochtendlicht
een gouden waas rond je gezicht.
Niet goed ontwaakt nog net uit bed
verzorg je huiv'rend je toilet.
En met een achteloos gebaar
haal je onze kleren uit elkaar.
O, wat benijd ik het gewaad
waarin jij straks het huis verlaat,
terwijl ik lijdzaam toe moet staan
dat nacht en dag niet samen gaan.
Ik laat je vrij
maar blijf bij mij.
Graag had ik jou mijn schat
steeds om me heen gehad.
Ik laat je vrij maar blijf bij mij.
Is onze liefdesband
hier tegen wel bestand.
Heel vaak beweer je onomwonden
een mens moet vrij zijn niet gebonden.
Ik hul mij dan in zwijgzaamheid
omdat het toch nergens toe leidt
als ik naar waarheid tot je zeg
dat jij mij zo jou wil oplegt.
Mijn hart klopt bang wanneer ik wacht
of je terugkeert voor de nacht.
Ik laat je vrij
maar blijf bij mij.
Volmaakt geluk bestaat
maar tot de dageraad.
Ik laat je vrij
maar blijf bij mij.
Waarom vlucht je
zodra de wekker 's ochtends gaat.
Als je dan niet anders kan
ga dan je eigen gang.
Ik laat je vrij
maar blijf bij mij.
Ik zal leven met de dag
Als ik jou nachten delen mag
