Van Der Valken
Om zijn eega te verschalken
Als de nacht gekomen is
Sluipt hij uit zijn gevangenis
In het alledaagse leven
Valt er voor hem niet veel te beleven
Vrouwlief is een echte helleveeg
En ze wonen in een kleine steeg
Dus ontsnapt hij op zijn kousevoeten
Om zijn droomschone te ontmoeten
Naar de tuinen van zijn droom
Naar de tuinen van zijn droom
Praat er met haar vele lange uren
Over hetgeen hij moet verduren
Bij zijn aardse gemalin
Bij zijn aardse gemalin
Streelt en voelt haar gouden haren
Kust haar vurig en vergeet zijn jaren
Op de maten van de dans
Raakt hij helemaal in trance
Als hij dan 's morgens moet ontwaken
Is 't met de glimlach op de kaken
Geen krakeel kan hem nu nog deren
Geen Xantippe hem domineren
Heren, prent dit in 't geheugen
Als uw dames niet meer deugen
Laat ze over aan hun lot
Smeedt uw eigen droomkomplot