Rolling Stone
non quere ser servo nin señor
quen lle berre mátao coa risa
sabe convivir coa decepción.
Anda polo mundo co sorriso
do que sabe que o que quere ten.
Nin delegacións nin compromisos,
o que hai que vivir que sexa ben.
Non pensa en medallas, non,
pasa de condecoracións.
Non aspira a ídolo,
nin bebe das admiracións.
Non quere trofeos, non,
pasa de levar a razón.
Odia as multitudes,
non quere ser un Rolling Stone.
Sen pensar en prazos nin futuros
coida o que valora do que ten.
Sabe ser feliz en tempos duros
e nos brandos, mellor que ninguén.
Arreda dos que viven marcando
centos de obxectivos que cumprir.
El non corre, fai camiño andando,
o que sexa para un, ha de vir.