Ik gaf je mijn woord
Aan de muur, hangt onze foto.
Jij met bloemen in je haar.
Op die dag, gingen wij trouwen.
Want wij hielden van elkaar.
Maar ik hou nog meer van jou.
Sinds toen,
zou het zo weer over willen doen.
Ik gaf je mijn woord, en wat ik toen zij.
Ik steeds bij je bleef, en jij steeds bij mij.
Door weemoed en pijn, zoals het behoord.
Ik wist wat ik deed, ik gaf je mijn woord.
Ik gaf je mijn woord
(Ik gaf je mijn woord, en wat ik toen zij)
(Ik steeds bij je bleef, en jij dicht bij mij)
Op ons huwelijk rust een zegen.
Iemand houd ons bij elkaar.
Volgens mij is het een engel.
Zag in ons het ware paar.
Ook al was er pijn en soms verdriet.
Maar wat ik heb belooft,
nee die vergeet ik niet.
Ik gaf je mijn woord, en wat ik toen zij.
Ik steeds bij je bleef, en jij steeds bij mij.
Door weemoed en pijn, zoals het behoord.
Ik wist wat ik deed, ik gaf je mijn woord.
(hu hu hu)
Ik gaf je mijn woord, en wat ik toen zij.
Ik steeds bij je bleef, en jij steeds bij mij.
Dat dit al zo lang mocht duren, is een wonder.
Maar niet raar, want in ons huwelijk staat geschreven.
Die gelofte maak ik waar.
Ik gaf je mijn woord, en wat ik toen zij.
Ik steeds bij je bleef, en jij steeds bij mij.
Door weemoed en pijn, zoals het behoord.
Ik wist wat ik deed, ik gaf je mijn woord.
(hu hu hu)
Ik gaf je mijn woord, en wat ik toen zij.
Ik steeds bij je bleef, en jij steeds bij mij.
(Gaf je mijn woord, gaf je mijn woord)
Ik gaf je mijn woord.