Sznurowadła
Tęsknię, choć wiem nie powinienem
Zostałem sam jak stoję z rozsznurowanymi butami
Mam pełen słoik słonych wspomnień o Tobie
Pełen słoik wspomnień o Tobie
Nie ufam więcej tak głęboko
Nie będę stroił miny
Wierność trudna jest widocznie
Zdrada krótkowzroczna boli tak okropnie
Tęsknię, choć wiem nie powinienem
Zostałem sam jak stoję z rozsznurowanymi butami
I jesteś zła, zła, ja to wiem
Sucho mi w gardle, Ty jesteś mój tlen
Kocham Ciebie i patrzę na ręce
Chwile miłe i nie ma ich więcej
Tęsknię, choć wiem nie powinienem
Zostałem sam jak stoję, z rozsznurowanymi butami
Tęsknię
Tęsknię
Tęsknię
Tęsknię
Oh tak tęsknię