Verkeerde Halte
Verse01:
Mijn situatie is zorgeloos, chill in de zon met mooie
stralen op me kop net zo, slaperig als doornroos
het is koning Kas, ik zit op me troon in tram
'check me weerspiegeling en zie d'r in hoe gewoon ik ben
de ramen kaders van drama's in grote woningen
lage vertoningen van maatschappelijke ontblotingen
vergrotingen van een nog grotere troep, zodanig gelooped dat
wat je ook doet, het steeds leidt naar hetzelfde doel man
en een man roept wat, strompeld over een voetpad...
zoekt wat, schrikt een kind af dat op de stoep zat
damn een Benz schiet voorbij, bijna'n bloedbad
ik draai me hoofd kijk naar boven, ongelovig, "moet dat?!!"
denk ik over een kind, veertien jarig, vierentwintig lijkend
teveel bloot gegeven en poppen spelen?? Nooit gekregen. Zeikerd..
zeggend tegen moeders, ma die zeurt teveel (wat wil je)
ja om die lippen, rand zwart als git en ingekleurd met geel???!!!!!!!
Refrein:
soms lijk't erop dat alles in het leven fokt op is
maar als je stopt, is dat altijd verkeerde halte
want het.. te lang stlistaan laat je laat komen
bij wat er nog wacht en dat pas, leert je van alles (2X)
Verse02:
Wakker schrikkend als ik een rits hoor..
ik zag een zakkenroller graaiend, makkelijk, draaide, zette ze rit voort
kerel waar ie van stal pakte de man, gaf em een knal
lifte n'em op, driftige kop, keek even en lachte want al..
wat toeschouwers, staarde n'em aan..
die zakengup waarschijnlijk dagelijks een lunch, die junk had vast een gare baan
straatkrant stylo, hij viel zo van de trap buiten de tram
naast me'n chick zittend, shit t'is een duidelijke vent
uiterlijk verwend, binnenin rot als een appel vast
wat kids babbelde, lachend alsof het grappig was (kijk een hoer)
t'kwam als een last voor me kop, met de Kas alles toppie
ik was zwaar in me sas, maar da's fockop, da konnie
kan me niet net gaan voelen alsof alles ok is hier
terwijl op raakafstand, een gast een spuit steekt in een spier
het uitschreeuwend, en de maatschappij luistert nog geeneens
ik zei pak het wapen tussen de leeuwen, gebruik het tegen ze
Refrein:
Verse03:
De enige pijn waaraan ik lijd is groeipijn van het groter en beter worden
k' beleef me leven door het te leven, en nee geen verloren
kansen, wensen, verlangens, me moms teste alles
bij me geboorte niks mis, t'is dit, ik kwam met een welbevallen
spraakzaamheid, pa, ma leerde me praten, ik spreek dit
verdraagzaamheid is vaak schaars, zeker op straat, 't leven is..
frox over het algemeen, behalve dan bij jezelf
andere mensen hebben het altijd slechter zeg maar. eigenlijk elke
dag die ik heb om het slechte te zien is vrij gezellig
de kans die ik heb om slecht te verdienen, weinig. wel een
een kleine toch, maar realistisch is dat als het zo gaat, het goed komt
vrouwtje, huisje, auto en openbaar vervoer soms
en soms loop ik naar me toekomst stap voor stap
en steek ik over naar de overkant terwijl ik beter wachten kan