Araftey
وقتی آروم ارفتی
تنهایی تو خیابون
مه هم تو یه جای خلوت
اخوندم بهت زیر بارون
حالا که بارون ایگفتن
مه دلوم از دیریا ایگفتن
بی تو ای غروب جمعه
حال مه آسون ایگفتن
رفتی و موندن خیالت
مه موندم تو عشق محالت
بی تو اما ای وجودم
سردن و بی حس و حالن
رفتی و موندن خیالت
مه موندم تو عشق محالت
بی تو اما ای وجودم
سردن و بی حس و حالن
امون از درد بی دردی
هر چه بودن وا مه بودن
شعرونه تو سر و برگه ام
هرچه غصه ان شو سرودن
وقتی آروم ترفته
از چشمون من آسون تکفته
به دروغ تو ام که مه عادت
تو چشمون خو واکه تبسته
وقتی آروم تره
شخا قلب من آسون ترک
اومدا حواسوم از دست
لابد او بی مه راحت ره
خیلی راحت ره
نه نهوندن کسی جات
حالوم عین کسین که تو جونشن باد و زار
تو قفسوم مثه سار
ارم رو دیریا یادت هادم باد
مودنتن روی آب
بودوم افسانه تو سورو
الان او دیوونم که یاری ازی دور بو
مترسی که یه رو با غریبه هو جور بشت
ترسوم باعثی بو حالا از مه دور بشت
بودوم افسانه تو سورو
الان او دیوونم که یاری ازی دور بو
مترسی که یه رو با غریبه هو جور بشت
ترسوم باعثی بو حالا از مه دور بشت
وقتی آروم ترفته
وقتی آروم ترفته
وقتی آروم ترفته
وقتی آروم ترفته
وقتی آروم ترفته
از چشمون من آسون تکفته
به دروغ تو ام که مه عادت
تو چشمون خو واکه تبسته
وقتی آروم ترفته
از چشمون من آسون تکفته
به دروغ تو ام که مه عادت
تو چشمون خو واکه تبسته
وقتی آروم ترفته