ANILAR/EFLATUN

Şehinşah


(Lofty)
(Efe)
(Anılar, anılar)

Eflatun renkliydi
Evla bu, zenginlik tüm şeylerden ahenkliydi
Ne günler geçti (Ne günler)
Hercümerç etti veyahut serüvenleşti
Eflatun anılar (Wooh)
Eflatun (Eflatun) renkliydi (Renkliydi)
Evla bu, zenginlik tüm şeylerden ahenkliydi
Ne günler geçti (Ne günler geçti)
Hercümerç etti veyahut serüvenleşti
Eflatun anılar

İstin üstündeydim, içtim (Sihrim)
İçtim, gülümsetti sihrim (Şimdi)
Bitti büyüm, geçti şimdi (Resmi)
Şimdi dünün resmi (Wow, wow)
İşim gücüm kendim, kimdi? (Neydim?)
Minik pürüzlerdi, fikir yürütmezdim
"İyiyim" gibi düşünmezdim (Wouh)
İyiyim, kimin yüzündendi, niçin?
Belki de bi' sürülerdi
Silip süpürsem mi pisliği tespit edip? Üşensem mi? (Haa)
İki büklüm gelmiş, geçmiş, etti beni küfür semtim
Şiir yüzündedi hepsi, en kâbus anılar
İnsan deniyor tüm bunların hepsine, değiyo' mu onlara?
Hiç garip gelmiyor artık olanlar alışınca
İnan anılar da kalmadı, unuttum bile hatırımda (Hatırımda, ah, anılar)
Eflatun leylaktan mezar anılar
Zaman hızlı (Fiuv), benim elim iki yakasında (Bırakmam)
"İnsan," deniyor ya, "yeniliyor intikam alınca" (Hmm)
Sabır benim arkadaşımdı (Sabır benim)
Gecenin sabahında (Sabahında)
O bana arka da çıktı (Arkadaş)
Yeri geldi kavgama çıktı (Woaw)

Rüzgar ektim fırtına karşılığı
Ücra yerdi, yıldızlar parlardı
"Şükran" dedim, ışıktan yararlandım
Bu sefer de sırtımdan avlan—
Altüst dünyam (Altüst dünyam)
Darmadağın tayfalarım, anlaşılmak adına abarttım (Anla)
Kaçamadım, yakalandım, yakaladı anılar (Oh, anılar, oh)
Yaktı türkü adıma düşmanlarım (Hıhı, evet)
Haklısın, yaşlandım (Ooh)
Altın tüylü martılar kahkaha attı
Acıdılar halıma, anılar

Eflatun renkliydi
Evla bu, zenginlik tüm şeylerden ahenkliydi
Ne günler geçti (Ne günler)
Hercümerç etti veyahut serüvenleşti
Eflatun anılar (Wooh)
Eflatun (Eflatun) renkliydi (Renkliydi)
Evla bu, zenginlik tüm şeylerden ahenkliydi
Ne günler geçti (Ne günler geçti)
Hercümerç etti veyahut serüvenleşti
Eflatun anılar

Eflatun, anılar
Eflatun, anılar
Eflatun, anılar
Eflatun, anılar