Publiciteitsjaren

Urbanus

Terwijl mijn jongste zuster al met nonkel Felix vree
Was ik als prillemansmens nog helemaal niet gereed
Mijn vriendjes die werden alleman al iets gewaar
Maar ik voelde nog niks, ik had nog neverhalst geen haar

Toch had ik al een meisje die mij nen toffe vond
Totdat ze op een avond dus in mijn kamer stond
Ze kleedde zich daar uit en ik keek met open mond
Mijn oogbollen tuimelden als knikkers op de grond

In de les Biologie had de leraar ons gezegd
Bij de vrouwtjes gaat iets open bij de mannetjes komt iets recht
En ik wist wel alles van de paringsdans van de andijf
Maar ondertussen wist ik niets van dat suppapke aan mijn lijf

Maar ik voelde iets vanbinnen, en ik wist wel wat ze wou
En ik bad Sint-Valentinus opdat hij me helpen zou

Alstublief, hang mijn lippen, aan de lippen van mijn lief
Alstublief, leg mijn handen op de boezem van mij lief
Alstublief, leg mijn hoofd op de schouder van mijn lief
Alstublief, leg mijn hart aan de voeten van mijn lief

Ze begon me daar ineens als een bezetene te zoenen
Mijn veters en mijn steunzolen kropen uit mijn schoenen
Ze stond daar zo bloot en zo sierlijk als een zwaan
En ik, ik stond daar ook met 20 onderbroeken aan

Niet dat ik zo verlegen was, maar ik was wel wat beschaamd
Ik bedekte gauw het sleutelgat en het vensterraam
Zij dook weer in mijn bed als een keeper in een goal
En ik begon haar te vertellen van onze schoolreis naar Tirol

Ze plooide zich in honderden verleidelijke standjes
Maar ik toonde haar mijn goocheldoos en mijn sigarenbandjes
Toen werd ze even kwaad, ze had genoeg van mijn getover
Ik zei: "wacht ik ben paraat" Maar mijn stem sloeg achterover

Toen ik eindelijk klaar was voor de grote tijgersprong
Zat zij al op de trein die vertrok in het station

Alstublief, hang mijn lippen, aan de lippen van mijn lief
Alstublief, leg mijn handen op de boezem van mij lief
Alstublief, leg mijn hoofd op de schouder van mijn lief
Alstublief, leg mijn hart aan de voeten van mijn lief