Untitled
Sofu unga astin min
uti regni grtur.
Mamma geymir gullin in
gamlan legg og voluskrin.
Vi skulum ekki vaka um dimmar ntur.
a er margt sem myrkri veit
minn er hugur rotinn.
oft eg svartan sandinn leit
svi og grnan engireit.
I joklinum hljoa dauar djupar sprungur.
Sofu lengi sofu rott
seint mun best a vakna.
Mum kenna mun er fljott
me?an hallar degi skjott.
Mennirnir elska, missa, grata og sakna.
