Emigrante (Galego)
Verde como está a esperanza e como o ceo gris, aprendo a vivir sen saber de ti.
Rubio como a terra negro como o que vai vir, ao marchar prometín que sempre estarías no meu corazón, hei volver cunha raioliña de sol, estraño no frio inverno o teu calor, eu prometo que volverei amor.
E que pasa si levo un adeus no corazón? O futuro sera mellor.
Cando a horizonte lle puxo á mirada fin, cando nada estancia teño a raíz, cando oio o teu nome escoito o que prometín: Nunca máis me verás partir có meu sono para que vivas mellor, emigrante e forasteira esta nación, unha estrela errante un barco sen temon, un lugar sen nome a onde vou.
Có meu sono para que vivas mellor, emigrante e forasteira esta nación, unha estrela errante un barco sen temon, un lugar sen nome a onde vou
E que pasa si levo un adeus no corazón? O futuro sera mellor.
