Al Gestorven
De handen op de foto lijken op die van mij.
Lang en dun.
Rug krom en blik richting grond.
In mijn hoofd zijn we samen.
Alleen.
Je woorden doen mij enkel denken.
Ik maak er geen woord aan vuil.
Ik had nog zo veel van jou willen horen
maar dan had ik jou niet verstaan.
De handen op de hals gaan sneller dan ik bij kan houden.
Je maakt me gelukkig als geen ander dat kan
of ooit zal kunnen.
De klank doet mij zwijgen.
Dit moment gebiedt stilte.
Ik had nog zo veel van jou willen leren.
Maar je was al gestorven voordat ik was geboren.
Tot ziens vreemdeling.
Tot ziens beste vriend.
Als er iemand was, dan was jij het.
