Alışırım Zamanla
Bir yolunu bulup yoluma koyulmam gerek ve yolum uzun
Bir kurşun kalem var elimde
Dilimde cümleler var
Yanımda zor günümde hisli şarkılar var
Puslu gökyüzünde geceden yankılar var
İçimde yarına dair derince korkular var
Geriye baktığımda keşkeler var
Sorgular var, sorgularlar, peşinde korkular
Korkuluklara alışmış kargalar ve korkmuyorlar
Ektiğim tohumlar heba, yoktu vefa kimsede
Sefa süren bilmez ki cefa çekenin hali ne
Bir çıkış arar kendine, bir çare var mı derdine
Uzun yolun yarına inancın kadar kozun elinde
Cümleler dilinde kifayetten acizane halin hayli virane
Yine de alışacaksın sen de, var mı başka çare söyle (söyle)
Düşsen de kalkacaksın aksi halde, ne kalır senden geriye
Kim bilir hangi yalan yıkar
Hangi veda acıtır canımı
Kanasın bırak kanasın yaralar
Ama unutamam da yine alışırım zamanla
Korkma
Kim bilir hangi yalan yıkar
Hangi veda acıtır canımı
Kanasın bırak (bırak) kanasın yaralar
Ama unutamam da yine alışırım zamanla
Korkma
Zaman yolunu bulup yine sular gibi akarken
Önüne kurduğum barajları yıkarken bir bir
Elimde korlar tutmuşum da yandığımı unutmuşum
Bir masal bulup kendimi avutmuşum (uyutmuşum)
Derin bir boşluk gördüğüm, serin bir zemin düştüğüm
Emindi kendinden bu kördüğüm, denedim yoktu çözdüğüm
Ve çoktu yalanlar, talanlarla heba olmuş hayatlar
Tat vermiyor geride kalanlar
Kanar durur mazi
Arar bulur beni
Yanar durur kor gibi
Unutmak zor gibi
Alışmam gerekli
Yarışmam kimseyle hangi savaşı kazanmam gerekli
Söyle (söyle)
Kendimle savaşımı kaybettim
Neleri dert ettim nelere üzüldüm
Bu zulüm dünyanın yükünü omuzlarıma yüklemişim dün
Oysa son değildi bu
Hangi talan hangi yalan yıkar
Hangi veda yine canımı yakar kim bilir
Kim bilir hangi yalan yıkar
Hangi veda acıtır canımı
Kanasın bırak kanasın yaralar
Ama unutamam da yine alışırım zamanla
Korkma
Kim bilir hangi yalan yıkar
Hangi veda acıtır canımı
Kanasın bırak (bırak) kanasın yaralar
Ama unutamam da yine alışırım zamanla
Korkma
Writer/s: Huseyin Kadir Ozer
