Alışırlar
Kolumu bırak düşemem dibe
Telefon çalıyor yine
Gidiyorum eve, vebimde kene
Kafamda bere, yok çare, yok deme
Yine de dene, kankalar köşede sote
Gidiyorum gole, hatunum arıyor yine
Ben sokaktayım, araf'tayım
Ama kararlıyım ya, ya ya ya
Bakalım yukarıya
Gerçeğim ayakkabıma uyumlu
Durum bu
Bu musluğu kim açık unuttu
Hakkımda konuşurlar ya
Konuşsunlar ya, ama alışsınlar
Ya ya ya
Konuşurlar, konuşurlar, konuşurlar ama
Gerçek değil bildikleri
Alışırlar, alışırlar, alışırlar ama
Ben gölgenin arkasında durmam
Konuşurlar, konuşurlar, konuşurlar ama
Gerçek değil bildikleri
Alışırlar, alışırlar, alışırlar ama
Ben gölgenin arkasında durmam
Nefes al tut bırakma tut
Zora gelir unut, nasıl bir umut
Üzerime bulut çöker
Gelin teker teker, yakarım teker
Bebeğim dışarısı beter
Sen gel her şey biter
Ödemeden olmuyor bedel, ya ya ya
Ancak konuşurlar ya
Bayılırlar ya düşürmeye
Neden zaman ayırmıyor insanlar düşünmeye
Neden zaman ayırmıyor insanlar üretmeye
Bayılırsın tüketmeye
Beni soran olursa sana dersin der miydi hiç üzülmeye
Kapadım gözlerimi siz devam edin üzülmeye
Konuşurlar, konuşurlar, konuşurlar ama
Gerçek değil bildikleri
Alışırlar, alışırlar, alışırlar ama
Ben gölgenin arkasında durmam
Konuşurlar, konuşurlar, konuşurlar ama
Gerçek değil bildikleri
Alışırlar, alışırlar, alışırlar ama
Ben gölgenin arkasında durmam
Yarım kalır sanki açık yollar düş sokağında
Işıkları açın şehrin dostlar tek düş yanımda
Ben yorulmam, ben yorulmam, hiç yorulmam, hiç yorulmam
Koşa koşa yorulmam
Konuşurlar, konuşurlar, konuşurlar ama
Gerçek değil bildikleri
Alışırlar, alışırlar, alışırlar ama
Ben gölgenin arkasında durmam
Konuşurlar, konuşurlar, konuşurlar ama
Gerçek değil bildikleri
Alışırlar, alışırlar, alışırlar ama
Ben gölgenin arkasında durmam
Ya ya ya
Writer/s: Alper Erozer
