Armut
Yalnızlığın başkentiyim, mutsuzluk ülkesinde
Güneş girmeyen bir evde, doktorlarla birlikte
Hiç kimse yere ulaşmayan canlı bir yayın gibi
Ebediyen yarısı bomboş bir bardak sanki
Gökten armut yağsa, bize sapı düşer
O da yerden seker, gözümüze girer
Herkesin işediği kuytu bir duvar dibi
Dolapta unutulmuş, çürüyen meyve gibi
Karışık bir çerezde, bembeyaz bir leblebi
Kimsenin istemediği kırık bir şezlong sanki
Gökten armut yağsa, bize sapı düşer
O da yerden seker, gözümüze girer
Yalnızlığın başkentiyim, mutsuzluk ülkesinde
Güneş girmeyen bir evde, doktorlarla birlikte
Herkesin işediği kuytu bir duvar dibi
Kimsenin istemediği kırık bir şezlong sanki
Gökten armut yağsa, bize sapı düşer
O da yerden seker, gözümüze girer
