Być kimś więcej
Tylko ja i lustro reszta jest złudzeniem
Twarz ta sama co dzień inne otoczenie
Cel jest jeden nigdy go nie zmienię
Patrzeć w oczy godzić się z własnym sumieniem
Tylko ja i lustro cisza jest natchnieniem
Kapie z kranu wolno moje przeznaczenie
Chwytam krople w żywe słowa je zamienię
Sam na sam ze sobą krótkie wyjaśnienie
Jedni widzą świat w kolorach malowanych królów
Ja mam serca rytm ten co uchroni mnie od bólu
Tamci mają mur żeby oddzielić się od reszty
Ja chce skruszyć swój na drobne części go rozpieprzyć
Silny jak nigdy dotąd patrzę w odbicie
Głodny jak nigdy dotąd pożeram życie
Każdą minutę zanim w popiół czas mnie zmieni
Każdą sekundę zapamiętać i docenić
Są Ci co myśleli jestem kimś więcej
Autorzy własnych błędów i nieszczęść
Ważniejsi zawsze głusi na świat choćby krzyczał
Stoją teraz bladzi pogubili swe odbicia
Są Ci co myśleli jestem kimś więcej
Autorzy własnych błędów i nieszczęść
Ważniejsi zawsze głusi na świat choćby krzyczał
Stoją teraz bladzi razem z nimi stoi cisza
Są Ci co myśleli jestem kimś więcej
Autorzy własnych błędów idole własnych westchnień
Niezmiernie próżni grali w grę potem odpadli
Kusili los by na finał ten z nich zadrwił
Nie chcę być jednym z nich patrzę w odbicie
Spowiedź przed samym sobą tu na tym bicie
Koniec początek drogi nazywanej życiem
Tafla szkła opisana długopisem
Mam prawo śnić prawo by sny swoje spełniać
Swą drogą iść niewydeptanym szlakiem pełzać
Prawo przegrywać potem zwyciężać
Każdy następny dzień wiarą wypełniać
Nie chcę zbyt wiele posiadanie nie jest celem
Cel to spełnienie i nie łącze go z portfelem
Pozostać sobą tu za wszelką cenę
W milionach ludzkich głów ukryć wspomnienie
Są Ci co myśleli jestem kimś więcej
Autorzy własnych błędów i nieszczęść
Ważniejsi zawsze głusi na świat choćby krzyczał
Stoją teraz bladzi pogubili swe odbicia
Są Ci co myśleli jestem kimś więcej
Autorzy własnych błędów i nieszczęść
Ważniejsi zawsze głusi na świat choćby krzyczał
Stoją teraz bladzi razem z nimi stoi cisza
Są Ci co myśleli jestem kimś więcej
Autorzy własnych błędów i nieszczęść
Ważniejsi zawsze głusi na świat choćby krzyczał
Stoją teraz bladzi pogubili swe odbicia
Są Ci co myśleli jestem kimś więcej
Autorzy własnych błędów i nieszczęść
Ważniejsi zawsze głusi na świat choćby krzyczał
Stoją teraz bladzi razem z nimi stoi cisza
Są Ci co myśleli jestem kimś więcej
Autorzy własnych błędów i nieszczęść
Ważniejsi zawsze głusi na świat choćby krzyczał
Stoją teraz bladzi pogubili swe odbicia
Są Ci co myśleli jestem kimś więcej
Autorzy własnych błędów i nieszczęść
Ważniejsi zawsze głusi na świat choćby krzyczał
Stoją teraz bladzi razem z nimi stoi cisza
