Clowntje
Clowntje heeft een stil verdriet,
geheim voor iedereen.
Een kamertje met een gesloten deur.
Daar binnenin gebeurt iets naars,
niemand die het ziet.
Maar als ze er aan denkt,
krijgt ze een kleur.
Clowntje heeft een stil verdriet,
geheim voor iedereen.
Verborgen in het donker van de nacht.
Ze wil er wel iets over zeggen,
maar ze waagt het niet.
En daarom hoort er nooit iemand
een klacht.
Clowntje lacht en clowntje huilt.
Kleuren waar ze achter schuilt.
Zo verkleed ze haar verdriet.
Niemand die het ziet.
Clowntje heeft een stil verdriet,
geheim voor iedereen.
Todat ze zegt het kan zo niet meer door.
Het deurtje moet dan open gaan,
maar makkelijk is dat niet.
Want haar geheim heeft dan geen masker voor.
Heel langzaam ziet dan iedereen
haar prachtige gezicht.
Want donker maakt dan plaats
voor helder licht.
Clowntje lacht en clowntje huilt.
Kleuren waar ze achter schuilt.
Zo verkleed ze haar verdriet.
Niemand die het ziet.
Kleuren waar ze achter schuilt.
Zo verkleed ze haar verdriet.
Niemand die het ziet. (3x)
