De duistere diepte benee
Prins Erik:
Koers houwen!
Oploeven!
Stuurman:
Kom luister naar 't oeroude
zeemansverhaal
Zeelieden:
Het geheim van de bodem
der zee!
Stuurman:
Van meerminnenmaagden
en mannen van staal
Zeelieden:
en de duistere diepte benee
Ho Hee!
Stuurman:
Kom luister en huiver
dan zing ik dit lied
Zeelieden:
van de machtige koning
der zee!
Stuurman:
Die alles regeert ook al
zie je hem niet,
Zeelieden:
In de duistere diepte benee.
Diep in de zee! De zee!
Hij neemt wat hij wil met zich mee!
Hij bijt van zich af
en zo vind jij je graf
in de duistere diepte benee!
Prins Erik:
Beter kan toch niet Grimsby?
Midden op de oneindige zee,
met niks anders dan water om ons heen!
Grimsby:
Ja het is gewoonweg...
kostelijk...
Prins Erik:
Met wind in je haren,
het zout in je bloed,
waar je kijkt is alleen maar de zee!
En het deint en het stampt en
't is goed, het is goed!
Grimsby:
Nou niet hier,
in mijn diepte benee!
Zeelieden:
Kom luister en huiver,
dan zing ik het lied,
van de machtige koning der zee!
Die alles regeert, ook al zie je hem niet,
in de duistere diepte benee.
Grimsby:
De koning der zee?
Wat een zeemansgeklets!
Dat is toch allemaal bijgeloof!
Stuurman:
De koning der zee is humeurig,
dus maak hem niet nodeloos boos!
Hij ademt een keer,
en je bent er niet meer.
Beneden staat je laatste huis,
Zeelieden:
je schip vergaat met man en muis!
Ariël:
Ah-ah-ah, ah-ah-ah-ah
Prins Erik:
Wat is dat?
Horen jullie dat ook?
Grimsby:
Sire, we zijn nu lang genoeg op zee geweest.
U moet terugkeren naar het hof, om de laatste
wens van uw vader te vervullen en de troon
te bestijgen!
Ja, hoogste tijd, zou ik zeggen!
Prins Erik:
Niet zolang ik de kapitein ben van dit schip!
Vooruit, die stem achterna. Naar het einde
van de wereld als dat moet.
Stuurman:
Aye Aye, kapitein!
Stuurman, zeelieden:
De zeemeermin woont in het bodemloos blauw,
het geheim van de bodem der zee!
Dus jongen kijk uit want ze wacht al op jou,
in de duistere diepte benee!
