Fänschter iz Wäutau
D Glüebire git no chli Liecht, so lang si no brönnt
U mir, mir zeichne e Wäut wo süsch niemer versteit
Für üs beidi isch klar, mir flüchte iz nid, so lang me no chönt
Di nöie ideeä, die si no jung, niemer weis iz wos häregeit
Es Füür unger Wasser
E Rose im Schnee
Niemer weiss was passiert u genau wäge däm weimer geng immer me
Es Fänster iz Wäutau
E z grossi Idee
Mir chöis nid versta, sueche doch d Illusion dasme aues cha gse
D Farbe um üs si no warm, mir wei gar nid me
Mir hei zwar nid aues wo mer wei aber iz, im momänt, zeut der Wäg
Aues gross u viu z viu, für üs längt dä Momänt wo mer füele u gse
U mit chli glück müesse mir nie me zrüg zu de gwöhnleche Täg
Es Füür unger Wasser
E Rose im Schnee
Niemer weiss was passiert u genau wäge däm weimer geng immer me
Es Fänster iz Wäutau
E z grossi Idee
Mir chöis nid versta, sueche doch d Illusion dasme aues cha gse
Die Konture vom Bärg si no da, no nid abegheit
Mir stuune u luege u dänke derbi gar nid viu
Was passiert das passiert, mir si im iz, egau wies witergeit
Was immer no chunt, es isch aues so nöi, mir si nöi i däm Spiu
Es Füür unger Wasser
E Rose im Schnee
Niemer weiss was passiert u genau wäge däm weimer geng immer me
Es Fänster iz Wäutau
E z grossi Idee
Mir chöis nid versta, sueche doch d Illusion dasme aues cha gse
Writer/s: Georg Brodbeck
