Fortepian w rzece
Fortepian w rzece sobie stał (je)
Przy fortepianie ja (je)
A rzeką wody nurt się lał (je)
A na mnie suknia schła
Wtóruje z brzegu słowik
I bucha nocny zapach bzu
I nigdy człowiekowi
Nie było mokrzej niż mnie tu
Otrząśniemy wodę z powiek
Gramy blues
Fortepian w rzece sobie stał (je)
Przy fortepianie ja (je)
Fortepian grał i grał, i grał (je)
Skąd tyle sił on ma?
Co tu się jeszcze stanie
Co tu się jeszcze może stać?
No co? Na mokrym fortepianie
Na cztery ręce szczęście grać
To przyjemne niesłychanie
Gramy blues
Fortepian w rzece sobie stał
Fa fa ra fa fe fe
Fa fa ra na na nej
Fortepian w rzece sobie stał
Fa fa ra fa fe fe
Fortepian w rzece sobie stał
Fa fa ra fa fe fe
Fortepian w rzece sobie stał
Fa fa ra fa fe fe Fa na ah ah
Fortepian w rzece sobie był (je)
Przy fortepianie ja (je)
Fortepian nogi w wodzie skrył (je)
A w górze wiatr, a w górze mgła
Noc nami się zachwyca
Gdzie taka druga para jest?
No gdzie?
I prosto w twarz księżyca
Ten czarny pan na nogach trzech
I nieudana topielica
Gramy jazz (jazz)
