Hükmen Mağlup
Yüzüm sanki bir resim gibi
Bir ressamın ölmeden önce çizdiği
Gafil bir hayatı yaşarken
Ezberlemiştim seni
Işım ışım bana serseri gibi
Artık acil servisler bitti
Haklısın ben yolumu bulamazken
Kurtardın kendini
Dostlar düşmana mı döndü
Kimi sevsem hep üzüldü
İşler ters gidince birden
Eski heyecanım da öldü
Hatırlamam suratım
En son ne zaman güldü
Dostlar düşmana mı döndü
Kimi sevsem hep üzüldü
İşler ters gidince birden
Eski heyecanım da öldü
Hatırlamam suratım
En son ne zaman güldü
Sallanan boş bir salıncak gibi
Mağlup olmuşum hükmen tabii
Bir çocuğun kaşındaki çarpı iziydi
Kalbimdeki
Kaldırım taşlarının çizgilerine
Basmazdım büyük bir özenle
Geç kalışım bundandı hep
Buluştuğumuz hayallere
Dostlar düşmana mı döndü
Kimi sevsem hep üzüldü
İşler ters gidince birden
Eski heyecanım da öldü
Hatırlamam suratım
En son ne zaman güldü
Dostlar düşmana mı döndü
Kimi sevsem hep üzüldü
İşler ters gidince birden
Eski heyecanım da öldü
Hatırlamam suratım
En son ne zaman güldü
Dostlar düşmana mı döndü
Kimi sevsem hep üzüldü
İşler ters gidince birden
Eski heyecanım da öldü
Hatırlamam suratım
En son ne zaman güldü
Hatırlamam suratım
En son ne zaman güldü
Hatırlamam suratım
En son ne zaman güldü
