Koza u rena
Koza u rena
Krechę ma u rena koza
Ren ma ranne ramię, koza, guza i nic poza
Guzem ze wzgórz ta koza
Denna morena
Drobne skalne z nią precjoza
Spadły na lapońskie ranczo, tam, gdzie amoroso
Prozą szeptał ren z kozą
Szpera ta koza i szpera ta koza po ranczo
Szperanie to domena kóz
Jedyna jodyny w krąg aura jęk rena rozdziera
A koza wciera ją w swój guz
Jodynę całą wciera
Lecz gangrena nie tknie rena
Bo los o to już sam dba
I kozie reprymendę ren sam da
Że groza
A póki co, to sporawą krechę ma
U rena koza
A póki co, to u rena krechę ma
Ta koza
A póki co, to sporawą krechę ma
Świnia, nie koza
A póki co, to ta koza krechę ma
Writer/s: Wojciech Mlynarski
