Kriminal
Yastığının altında küçük kızının resmi
Layık göremediğinden kendi kısmını kesmiş
Babasından tek yadigar taştan yapılmış tesbih
Dertleri ki çözümüne sade rakının yettiği
Yıllar önce karısı sunduğu yaşamı tepti
Artık bu şekilde yaşayamaz, canına yetti
Durup düşündü ve ayıbı seçti
Bir an önce üstünü giyinip bayırı geçti
Üstü yırtık palto, açlıktan bitap o
Düşünemeyen zihniyle öyle yürür, baş' boş
Kızı da hep aç, o giyinir bir paçoz
Gibi ve dışarı çıkamaz, gerek bir manto
Ona gerek has yol, değil ki bir dar yol
Başını sok'cağı bir ev... olmasa da şato
Fırsat yok dert, tasa bol
Heyecanı birden müzik çalar: Agitato!
Iıh! Nefes alıyor. Iıh! Nefes alıyor
İş bulamadığı o esnafı geçiyor
Ah! Düşünemiyor. Ah! Düşünemiyor
Mahallenin köşesindeki fırında duruyor
Tam, cama bakıyor tam cama bakıyor
Derken, birden, ivedi faaliyete geçiyor
Ekmeği kapıyor, bir ekmeği kapıyor
Ardına bakmadan öylece koşuyor
Bir anda biter ve bir anda yiter ya!
Öylece batarsın, kimse göremez ya!
Biter ya, yiter ya!
Öylece batarsın, kimse göremez ya!
O da deniyor, o da deniyor
Ama nedense hiçbiri bile tutmuyor
Yargılanıyor, yargılanıyor
Herkese sinen sıfat ona da takılıyor:
Kriminal! Kriminal!
Kriminal! Kriminal!
O, o, o...
Kime göre?
Kriminal! Kriminal!
Kriminal! Kriminal!
O, o, o...
Kime göre?
Kriminal! Kriminal!
Kriminal! Kriminal!
O, o, o...
Kime göre?
Kriminal! Kriminal!
Kriminal! Kriminal!
O, o, o...
Kime göre?
Birkaç hafta sonra bir tezgah buldu
Sandı ki bu olmayan tek bedbaht şuttu
İşlek bir sokak: Aradığı mekan buydu
Biraz bekledi ki sonra ezan sustu
Ama bağıramadı utanç, keza huydu
Zaten bunu yapamadan bir beyan duydu
Diğer pilavcılar gelip ona selam durdu
Çok yapmacıktı, zaten meal buydu!
Hareket etmeli, yer değiştirmeli
Kimseyi kızdırmadan geçinebilmeli
Bir serseri, ya bir serseri
Gelip ona tekrar sataşırsa sabretmeli
Vazifeli, bir vazifeli
Gelip tezgahsız bıraktı üşümüş elleri
Düşünmedi, hiç düşünmedi
Neden o sokakta yoktu seyyarın teki?..
Iıh! Nefes alıyor. Iıh! Nefes alıyor
Bilmediği sokağı terk terk ediyor
Ah düşünemiyor, ah düşünemiyor
Yukarıdaki mahallenin manavında duruyor
Kızı düşünüyor, kızını düşünüyor
Derken, birden, ivedi faaliyete geçiyor
Elmayı kapıyor, tek elmayı kapıyor
Yiyeceği dayağı bile hiç umursamıyor
Bir anda biter ve bir anda yiter ya!
Öylece batarsın, kimse göremez ya!
Biter ya, yiter ya!
Öylece batarsın, kimse göremez ya!
O da deniyor, o da deniyor
Ama nedense hiçbiri bile tutmuyor
Yargılanıyor, yargılanıyor
Herkese sinen sıfat ona da takılıyor:
Kriminal! Kriminal!
Kriminal! Kriminal!
O, o, o...
Kime göre?
Kriminal! Kriminal!
Kriminal! Kriminal!
O, o, o...
Kime göre?
Kriminal! Kriminal!
Kriminal! Kriminal!
O, o, o...
Kime göre?
Kriminal! Kriminal!
Kriminal! Kriminal!
O, o, o...
Kime göre?
'hat, heyhat!
Heyhat, heyhat!
Heyhat, heyhat!
O, o, o...
'hat, heyhat!
Heyhat, heyhat!
Heyhat, heyhat!
O, o, o...
'hat, heyhat!
Heyhat, heyhat!
Heyhat, heyhat!
O, o, o...
'hat, heyhat!
Heyhat, heyhat!
Heyhat, heyhat!
O, o, o...
Writer/s: Uygar Okcu
