Paad Werom
Do stiest my noch sa by, doarpke út myn tiid
Der is sa`n soad ferdwí»n mar dochs bliuwst sa swiet
En wat der net lykop mei myn jeugd ferdwynt
Der is altyd dy sin dy`t my oan dy bynt
Ea woe`k hjir sa graach wei mei it fluch ferkear
Mar ik bliuw no faker thús, tinkend oan alear
Yn dy sit noch beweech en ik stean hast stil
It makket neat mear út wíªr`t ik hinne sil
Ik reizgje op en del, de ierde oer
Altyd í»nderweis nei it afentoer
De eachein wol`k foarby, mar wíªr`t ik ek kom
De ein fan elke reis is it paad werom
Ik learde hjir it keatsen, dat is in tríªft
Ik learde hjir it riden op de Slotsgríªft
Ik kriich myn earste tút yn `Under `e Sjuut`
Myn ferhaal mei dy, myn doarp, is nog lang net út
Ik boartsje frij yn`t fjild by de grutte feart
Ik strún wer fan it Aldlí¢n nei de Sylsleat
Ik sjoch myn í¢lde hut efter it fabryk
Myn flot is wer in boat, it reid myn ryk
Ik reizgje op en del, de ierde oer
Altyd í»nderweis nei it aventoer
De eachein wol`k foarby, mar wíªr`t k ek kom
De ein fan elke reis is it paad werom
De ein fan elke reis is it paad werom
Ik rí»n oer hege bergen yn himelsk snie
Mar seach díªr net de terp wíªr`t myn widze stie
Ik besocht de grutste stíªden fan de wrí¢ld
Mar fí»n díªr net it doarp díªr`t ik fan hí¢ld
Ik doarmje mar wat om dy tsjerketoer
En wit al myn gereis, ea is it oer
Lis my dan yn dyn grí»n as ik safier kom
Nei myn í¢lderlíªste reis: it paad werom
Want de ein fan elke reis is it paad werom
De ein fan elke reis is it paad werom
De ein fan elke reis is it paad werom...
