Polskie strzechy
Polskie strzechy pochylone
Kryte słomą z naszych pól
Zamyślone zadziwione
Stoją tutaj właśnie tu
O czym myślą nasze strzechy
Gdy je smaga deszcz i wiatr
Od Bałtyku morskiej fali
Aż po śnieżne szczyty Tatr
Nie angielskie nie kreolskie
Ale nasze nasze polskie
Nie austriackie nie jakieś inne
Ale rodzinne
Ale rodzinne
Choćbyś przeszedł świat szeroki
To powrócisz taki pech
Wrócisz tu gdzie nad potokiem
Drzemie rząd rodzinnych strzech
Przywitają cię jak brata
Żal ukoją ciszą swą
Tu rodzinna twoja chata
Tutaj twój rodzinny dom
Nie angielskie nie kreolskie
Ale nasze nasze polskie
Nie austriackie nie jakieś inne
Ale rodzinne
Ale rodzinne
Na tym piasku mazowieckim
Wśród tych lasów łąk i pól
Gdzie biegałeś będąc dzieckiem
Dzieląc radość poprzez ból
Stoją strzechy takie swojskie
Takich drugich nie zna świat
Nie zna matka nie zna ciotka
Ani wujek ani brat
Nie angielskie nie kreolskie
Ale nasze nasze polskie
Nie austriackie nie jakieś inne
Ale rodzinne
Ale rodzinne
