Roos in de woestijn
Gerald Troost - Roos in de woestijn
Een traan wist jouw make-up en glinster in het licht.
Jouw verhaal is zo pijnlijk. Het geeft een kleur op jouw gezicht.
Ik zoek naar wat woorden. Maar een woord heeft hier geen zin.
Ik kijk in jouw ogen en voel de pijn binnenin.
Hoe kun jij ooit de zon zien schijnen?
Hoe vertel ik jou van hemels licht?
Want hij brak jouw hart en kerfde krassen op jouw ziel.
Ik smeek in stilte, maak wat gebroken is weer nieuw.
Hij sprak lieve woorden, maar de lust heeft jouw geraakt.
Een haat is geboren en heeft iets moois kapot gemaakt.
Je voelt je verlaten in het schrijnen van jouw pijn.
Ik bid om het water voor de roos in jouw woestijn.
Hoe kun jij ooit de zon zien schijnen?
Hoe vertel ik jou van hemels licht?
Want hij brak jouw hart en kerfde krassen op jouw ziel.
Ik smeek in stilte, maak wat gebroken is weer nieuw.
Hoe kun jij ooit de zon zien schijnen?
Hoe vertel ik jou van hemels licht?
Want hij brak jouw hart en kerfde krassen op jouw ziel.
Ik smeek in stilte, maak wat gebroken is weer nieuw.
