Scho immer nöi
U d wäut zieht verbi
Es isch so schön eifach z si
Bi mer sicher, scho gli
Chunt öpis Nöis, wo scho immer da isch gsi
S isch so viu eifach da
Mues nüt unbedingt ha
Luege d Wäut nume a
Dä Momänt, wo me aus cha nöi versta
Mir si scho immer nöi, wemes nume würd gse
Jede chönt so viu ha, weme luegt was isch gscheh
Immer vou fokussiert uf e fixi Idee
E Schritt zrüg ane Ort wome witer cha gse
So oft fasch verreckt
So lang gsuecht, aues versteckt
Glich nüt nöis entdeckt
Trotzdäm gfunde, das Erläbnis isch perfekt
Der Autag vergeit
Jede Ougeblick besteit
U we d Wäut di versteit
Jedes Liecht ir Zuekunft u Vergangeheit
Mir si scho immer nöi, wemes nume würd gse
Jede chönt so viu ha, weme luegt was isch gscheh
Immer vou fokussiert uf e fixi Idee
E Schritt zrüg ane Ort wome witer cha gse
Writer/s: Georg Brodbeck
